انتخاب زبان

ARTex: صرافی توکن دارایی‌های واقعی با حفظ ناشناسی - تحلیل فنی

تحلیل ARTex، یک پلتفرم نوآورانه بلاکچین که برای فراهم‌آوری ناشناسی در تراکنش‌های توکن دارایی‌های واقعی (RWA) طراحی شده و همزمان چالش‌های انطباق مقرراتی را مورد توجه قرار می‌دهد.
hashratebackedcoin.org | PDF Size: 0.6 MB
امتیاز: 4.5/5
امتیاز شما
شما قبلاً به این سند امتیاز داده اید
جلد سند PDF - ARTex: صرافی توکن دارایی‌های واقعی با حفظ ناشناسی - تحلیل فنی

1. مقدمه

از زمان پیدایش بیت‌کوین، بازار دارایی‌های دیجیتال به‌صورت نمایی رشد کرده و منجر به ابتکاراتی شده است که دارایی‌های فیزیکی را با توکن‌های بلاکچین پیوند می‌دهند - توکن‌های دارایی‌های واقعی (RWA). با این حال، شفافیت ذاتی بلاکچین، ناشناسی معامله‌گران را به خطر می‌اندازد، زیرا جزئیات تراکنش‌ها (آدرس‌های کیف پول، مقادیر، مهرهای زمانی) از طریق اکسپلوررهایی مانند Etherscan به‌صورت عمومی قابل دسترسی هستند. در حالی که راه‌حل‌های حفظ حریم خصوصی برای توکن‌های قابل تعویض (میکسرها) و NFTها وجود دارد، توکن‌های RWA به دلیل ماهیت پشتیبانی‌شده توسط دارایی و الزامات ردیابی مقرراتی (مانند ثبت هویت در ERC3643) چالش‌های منحصربه‌فردی را ارائه می‌دهند. این مقاله ARTex را پیشنهاد می‌دهد، یک پلتفرم معاملاتی که برای حل این نیازهای متضاد طراحی شده است: تضمین ناشناسی کاربران در عین جلوگیری از فعالیت‌های غیرقانونی.

2. توکن RWA چیست؟

توکن‌های RWA نشان‌دهنده توکن‌سازی دارایی‌های واقعی ملموس و ناملموس روی یک بلاکچین هستند. این مفهوم که از سال 2017 مورد بحث بوده، شامل عرضه توکن‌های اوراق بهادار (STO)، توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) و توکن‌های مقید به هویت (SBT) می‌شود. پروتکل ERC3643 توکن‌های RWA را برای شامل شدن دارایی‌های واقعی، اوراق بهادار، ارزهای دیجیتال و برنامه‌های حق امتیاز استانداردسازی می‌کند. یک ویژگی کلیدی، قرارداد ثبت هویت است که ردیابی مالکیت توکن از زمان انتشار را الزامی می‌کند و تنشی بین انطباق مقرراتی و حریم خصوصی کاربر ایجاد می‌کند.

3. چالش‌های حفاظت از ناشناسی

راه‌حل‌های ناشناسی موجود برای توکن‌های RWA ناکافی هستند. میکسرهای سنتی ارز دیجیتال (مانند Tornado Cash) رد ممیزی مورد نیاز برای توکن‌های پشتیبانی‌شده توسط دارایی را از بین می‌برند. اثبات‌های دانش صفر (ZKP) حریم خصوصی ارائه می‌دهند اما می‌توانند از نظر محاسباتی پرهزینه و پیچیده برای ادغام با استانداردهای موجود RWA باشند. الزام ERC3643 برای ثبت هویت، مستقیماً با ناشناسی کامل در تضاد است. ARTex با پیاده‌سازی سیستمی که هویت معامله‌گران را در زنجیره مبهم می‌کند اما امکان تأیید مجاز خارج از زنجیره را برای انطباق فراهم می‌آورد، هدف دارد تا از این تنش عبور کند.

4. پلتفرم ARTex

ARTex یک پلتفرم نوآورانه معاملات توکن است که برای فراهم‌آوری ناشناسی تراکنشی برای توکن‌های RWA طراحی شده است. این پلتفرم به‌عنوان یک لایه میانی عمل می‌کند که سابقه تراکنش عمومی در زنجیره را از جزئیات هویت و معامله خصوصی خارج از زنجیره جدا می‌کند.

4.1. معماری هسته

این پلتفرم احتمالاً از یک مدل ترکیبی استفاده می‌کند: یک بلاکچین عمومی (مانند اتریوم) برای قطعیت تسویه و یک زیرسیستم خصوصی و مجاز برای تطبیق سفارش‌ها و مدیریت هویت. کاربران توکن‌های RWA را در یک خزانه قرارداد هوشمند واریز می‌کنند. سپس پلتفرم توکن‌های نماینده «ناشناس‌شده» را برای معامله صادر می‌کند. پیوند بین هویت واقعی کاربر و فعالیت معاملاتی آن‌ها به‌صورت امن خارج از زنجیره ذخیره می‌شود و تنها تحت حکم‌های قانونی خاص یا بررسی‌های انطباق قابل دسترسی است.

4.2. مکانیزم‌های فنی

برای دستیابی به ناشناسی، ARTex ممکن است از ترکیبی از تکنیک‌ها استفاده کند:

  • آدرس‌های پنهان: ایجاد یک آدرس یکتا و یک‌بارمصرف برای هر تراکنش برای جلوگیری از پیوند آدرس‌ها.
  • طرح‌های تعهد: هش کردن جزئیات معامله و افشای آن‌ها تنها برای طرف‌های مقابل و اعتبارسنج‌ها.
  • محیط‌های اجرای مورد اعتماد (TEEs): استفاده از محفظه‌های امن (مانند Intel SGX) برای پردازش داده‌های حساس خارج از زنجیره.
  • ZK-SNARKs: اثبات اعتبار یک معامله (مانند موجودی کافی) بدون افشای مقادیر یا طرف‌های درگیر.

5. تحلیل فنی و چارچوب ریاضی

مکانیزم اصلی حریم خصوصی را می‌توان با استفاده از تعهدات رمزنگاری و اثبات‌های دانش صفر مدل کرد. هنگامی که کاربر A می‌خواهد با کاربر B معامله کند:

  1. A به یک سفارش معامله متعهد می‌شود: $C = H(Order_{details} || r)$، که در آن $H$ یک تابع هش رمزنگاری و $r$ یک نانس تصادفی است.
  2. تعهد $C$ در زنجیره منتشر می‌شود و سفارش واقعی را پنهان می‌کند.
  3. تطبیق‌دهنده خارج از زنجیره پلتفرم، طرف مقابل B را پیدا می‌کند.
  4. A و B یک اثبات ZK-SNARK به نام $\pi$ تولید می‌کنند که نشان می‌دهد:
    • هر دو توکن کافی در خزانه متعهد شده‌اند: $Balance_A \geq Trade_{Amount}$.
    • معامله با قوانین پلتفرم مطابقت دارد (بدون آدرس‌های تحریم‌شده).
  5. قرارداد هوشمند $\pi$ را تأیید کرده و مبادله توکن را در خزانه اجرا می‌کند و موجودی‌ها را بدون افشای $A$، $B$ یا $Trade_{Amount}$ در زنجیره به‌روز می‌کند.

مجموعه ناشناسی - تعداد فرستندگان/گیرندگان بالقوه برای یک تراکنش - یک معیار حیاتی است. در یک میکسر ساده، این اندازه استخر است. ARTex به‌طور بالقوه این مجموعه را با تجمیع نقدینگی در انواع مختلف توکن‌های RWA درون سیستم خزانه خود گسترش می‌دهد.

6. نتایج آزمایشی و عملکرد

نمودار 1: اندازه مجموعه ناشناسی در مقابل هزینه تراکنش. این نمودار فرضی یک مبادله را نشان می‌دهد. با افزایش مجموعه ناشناسی (مانند تعداد کاربران در یک استخر معاملاتی)، هزینه محاسباتی برای تولید اثبات‌های ZK به‌صورت چندجمله‌ای افزایش می‌یابد و منجر به کارمزد گاز بالاتر می‌شود. نوآوری ARTex بهینه‌سازی این منحنی خواهد بود و در مقایسه با پیاده‌سازی ساده ZK-rollup، مجموعه ناشناسی بیشتری به ازای هر واحد هزینه به دست می‌آورد.

نمودار 2: مقایسه تأخیر. یک نمودار میله‌ای که زمان قطعیت تراکنش را مقایسه می‌کند: اتریوم عمومی (~5 دقیقه)، ZK-Rollup (~10 دقیقه)، مدل ترکیبی ARTex (هدف: کمتر از 2 دقیقه). تأخیر کاهش‌یافته با انتقال تطبیق سفارش‌ها به خارج از زنجیره و استفاده از بلاکچین تنها برای اثبات‌های تسویه دسته‌ای حاصل می‌شود.

نتیجه: مقاله ادعا می‌کند که ARTex به k-ناشناسی دست می‌یابد که در آن $k$ به‌طور قابل توجهی بزرگ‌تر از پلتفرم‌های معاملاتی RWA موجود است، با تأخیر معامله کمتر از 2 دقیقه و بررسی‌های انطباق که ظرف 24 ساعت پس از درخواست مقرراتی قابل اجرا هستند.

7. چارچوب تحلیل: مطالعه موردی

سناریو: یک صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات (REIT) یک ساختمان تجاری را به 10,000 توکن RWA (مطابق با ERC3643) توکن‌سازی می‌کند. یک سرمایه‌گذار نهادی مایل است سهم بزرگی را بدون افشای استراتژی خود به بازار خریداری کند.

بدون ARTex: آدرس کیف پول سرمایه‌گذار در Etherscan قابل مشاهده است. رقبا می‌توانند انباشت را ردیابی کرده، استراتژی را استنباط کنند و معاملات آینده را پیش‌دستی کنند که هزینه‌ها را افزایش می‌دهد.

با ARTex:

  1. سرمایه‌گذار پول فیات و مدارک هویتی (برای KYC) را در سیستم خارج از زنجیره ARTex واریز می‌کند.
  2. آن‌ها یک سفارش خرید برای 2,000 توکن ثبت می‌کنند. این سفارش به یک تعهد هش شده و در زنجیره منتشر می‌شود.
  3. موتور تطبیق ARTex فروشندگان را از استخر نقدینگی خود پیدا می‌کند.
  4. یک اثبات ZK تأیید می‌کند که سرمایه‌گذار وجوه و فروشندگان توکن دارند.
  5. موجودی‌های خزانه به‌روز می‌شوند. در زنجیره، تنها یک هش از تراکنش دسته‌ای حاوی ده‌ها معامله ترکیب‌شده قابل مشاهده است. مشارکت سرمایه‌گذار غیرقابل تشخیص است.
  6. مقررات‌گذار، در صورت نیاز، می‌تواند از طریق یک مکانیزم حکمرانی چندامضایی از پیش توافق‌شده، از ARTex درخواست کند تا سابقه معامله خارج از زنجیره را افشا کند.
این چارچوب حریم خصوصی، کارایی و قابلیت حسابرسی را متعادل می‌کند.

8. کاربردهای آینده و توسعه

پیامدهای معماری ARTex گسترده است:

  • معاملات خصوصی اوراق بهادار: امکان معامله محرمانه سهام، اوراق قرضه و سرمایه‌گذاری خصوصی توکن‌شده، جذب سرمایه نهادی که از شفافیت عمومی هراس دارد.
  • ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDCs): دولت‌ها می‌توانند مدل ترکیبی مشابهی را برای CBDCها اتخاذ کنند، حریم خصوصی شهروندان را برای تراکنش‌های روزمره فراهم کرده و در عین حال توانایی بررسی جرایم را حفظ کنند.
  • معاملات فرامرزی کالا: نفت، طلا و غلات که به‌عنوان RWA توکن‌سازی شده‌اند، می‌توانند به‌صورت 24/7 با طرف‌های مقابل پنهان معامله شوند و تأثیرات ژئوپلیتیکی بازار را کاهش دهند.
  • ادغام فناوری آینده: ترکیب با محاسبات چندجانبه امن (MPC) برای مدیریت کلید غیرمتمرکز، یا استفاده از رمزنگاری کاملاً همومورفیک (FHE) برای انجام محاسبات روی دفتر سفارشات رمزگذاری‌شده.
  • استانداردسازی: بزرگ‌ترین مانع پذیرش مقرراتی است. کار آینده باید بر ایجاد یک استاندارد باز برای «RWA با قابلیت حریم خصوصی» متمرکز شود که با چارچوب‌های جهانی مانند قانون سفر FATF همسو باشد.

9. منابع

  1. Nakamoto, S. (2008). Bitcoin: A Peer-to-Peer Electronic Cash System.
  2. Buterin, V. (2022). Soulbound. Ethereum Foundation.
  3. Ethereum Improvement Proposal: ERC-3643. (2023). T-REX: Token for Regulated EXchanges.
  4. Ben-Sasson, E., et al. (2014). Zerocash: Decentralized Anonymous Payments from Bitcoin. IEEE Symposium on Security and Privacy.
  5. Zhao, S., et al. (2024). A Survey on Privacy-Preserving Techniques for Blockchain. ACM Computing Surveys.
  6. Financial Action Task Force (FATF). (2023). Updated Guidance for a Risk-Based Approach to Virtual Assets.
  7. Goldwasser, S., Micali, S., & Rackoff, C. (1989). The knowledge complexity of interactive proof systems. SIAM Journal on Computing.

10. تحلیل کارشناسی: بینش اصلی و نقد

بینش اصلی: ARTex فقط یک ارز دیجیتال حریم خصوصی دیگر نیست؛ بلکه یک راه‌حل عملی و معماری برای پارادوکس اساسی شفافیت-انطباق در توکن‌های پشتیبانی‌شده توسط دارایی است. نوآوری واقعی آن در جداسازی رسمی لایه تسویه (عمومی، تغییرناپذیر) از لایه هویت و قصد (خصوصی، مطابق) نهفته است، یک الگوی طراحی که می‌تواند به نقشه راه نسل بعدی DeFi مقرراتی تبدیل شود. این مستقیماً به «تعلل نهادی» در بلاکچین می‌پردازد، جایی که شفافیت یک اشکال است، نه یک ویژگی.

جریان منطقی: مقاله به درستی نقطه درد منحصربه‌فرد را شناسایی می‌کند: ERC3643 ردیابی را الزامی می‌کند و حریم خصوصی ذاتی را از بین می‌برد. جهش منطقی آن‌ها این است که ثبت را بپذیرند اما محتوای آن را رمزگذاری کرده و دسترسی به آن را با حکمرانی رمزنگاری کنترل کنند. جریان - کاربران در یک خزانه مشترک واریز می‌کنند، از طریق تعهدات خارج از زنجیره معامله می‌کنند، با اثبات‌های درون زنجیره تسویه می‌کنند - یادآور ZK-rollupها (مانند zkSync) است اما به‌طور حیاتی برای توکن‌های غیرقابل تعویض و مقید به هویت اعمال شده است. این منطق در صورتی معتبر است که مؤلفه خارج از زنجیره به‌طور قوی امن باشد.

نقاط قوت و ضعف:
نقاط قوت: 1) طراحی اولویت‌دار مقررات: با گنجاندن دسترسی انطباق، از واکنش مقرراتی که میکسرهایی مانند Tornado Cash را نابود کرد، پیشگیری می‌کند. 2) عملکرد: تطبیق خارج از زنجیره سرعتی را وعده می‌دهد که در L1های خالص قابل دستیابی نیست. 3) چندکاره بودن: مدل خزانه می‌تواند از RWAهای متنوع پشتیبانی کند.
نقاط ضعف حیاتی: 1) مسئله اوراکل تشدیدشده: مؤلفه خارج از زنجیره یک نقطه شکست و اعتماد عظیم متمرکز است. چه کسی آن را اجرا می‌کند؟ یک کنسرسیوم؟ این دقیقاً ریسک واسطه‌ای را که بلاکچین هدف حذف آن بود، دوباره معرفی می‌کند. 2) امنیت «کلید»: مکانیزمی که اجازه دسترسی مقرراتی را می‌دهد، یک نقطه واحد برای به خطر افتادن است. اگر هک شود، یک شکست کامل حریم خصوصی است. 3) تجزیه نقدینگی: یک باغ محصور ایجاد می‌کند. نقدینگی از DEXهای عمومی به استخر خصوصی ARTex کشیده می‌شود و به‌طور بالقوه کارایی بازار را کاهش می‌دهد. 4) آزمایش‌نشده در مقیاس: مقاله مفهومی است. پیچیدگی واقعی در پیاده‌سازی مدارهای ZK کارآمد برای قوانین پیچیده انطباق RWA نهفته است.

بینش‌های عملی:
1. برای توسعه‌دهندگان: ARTex را به‌عنوان یک معماری مرجع در نظر بگیرید، نه یک محصول نهایی. اولویت فوری تحقیق و توسعه باید غیرمتمرکزسازی تطبیق‌دهنده خارج از زنجیره با استفاده از شبکه‌ای از TEEها یا گره‌های MPC باشد، با الهام از پروژه‌هایی مانند Oasis Network یا Secret Network.
2. برای سرمایه‌گذاران: نیاز بازار تأیید شده است. بر تیم‌هایی تمرکز کنید که حریم خصوصی را برای بخش‌های خاص و باارزش RWA (مانند اعتبار خصوصی) می‌سازند، نه یک پلتفرم عمومی. به دنبال مشارکت با مؤسسات مالی سنتی به‌عنوان شاخص پیشرو جذب باشید.
3. برای مقررات‌گذاران: با این مدل درگیر شوید. این مدل چارچوبی کنترل‌پذیرتر از سیستم‌های کاملاً ناشناس ارائه می‌دهد. یک «سندباکس» برای اوراق قرضه دولتی توکن‌شده با حفظ حریم خصوصی راه‌اندازی کنید. هدف باید توسعه مشترک حکمرانی چندامضایی برای دسترسی حسابرسی باشد، تا اطمینان حاصل شود که با استانداردهای قانونی تناسب و نظارت مطابقت دارد.
در نتیجه، ARTex یک چشم‌انداز جذاب، اگرچه ناقص، است. این مقاله به درستی نقص مهلک در توکن‌سازی فعلی RWA را تشخیص داده و یک راه‌حل دقیق و جراحی‌گونه پیشنهاد می‌دهد. موفقیت آن تنها به رمزنگاری وابسته نخواهد بود، بلکه به توانایی آن در پیمایش سه‌گانه حریم خصوصی، انطباق و عدم تمرکز بستگی دارد. دو مورد اول مورد توجه قرار گرفته‌اند؛ مورد سوم همچنان نقطه ضعف آن باقی مانده است.